கதைக்குள் கதை

Image
  பெருங்குற்றம் ஒன்று நடந்து விட்டிருந்தது அன்று யாரும் அதனை அறிந்திருக்கவில்லை அது குற்றமென்று. அவன் கல்லூரி பயின்றுக் கொண்டிருந்த தருணம் போதை ராஜாக்கள் பலருடன் சேர்ந்து அவனது வாழ்வும் அவ்வாறே சென்றுக் கொண்டிருந்தது. கண்ணன் ஆர்ப்பாட்டம் நிறைந்தவன் எதனையும் எளிதில் கிரகித்துக் கொள்ளும் தன்மையுடையவன் அது  ஹிந்துக்கள் அதிகமானோர் வாழும் ஊராக இருந்த போதும், ஹிந்துவாக இருந்து கிருஸ்தவத்தை தேர்ந்தெடுத்த குடும்பத்தினர் ஒன்று இரண்டு பேர் இருந்தனர் இது நாளடைவில் அருகில் இருக்கும் குடும்பத்தினரையும் கிருத்தவத்திற்கு மாற்றும் முயற்சி நடந்துக் கொண்டிருந்தது. ஊர் தலைமை நிர்வாகிகள் கூடி அன்று ஒரு நாள் மாலை ஊர்கூட்டம் ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். கண்ணன் அவனது நண்பர்கள் மற்றும் நிர்வாகிகள் எதிரணியாக இருந்த பலராமன் அந்த அணியில் இருந்தார். அவர் தலைமையில் மது விருந்து நடைப் பெற்றுக் கொண்டிருந்தது.  கண்ணனுக்கு வாழ்வில் எந்த குறையுமில்லை இறைவன் அவன் வாழ்வை நிம்மதி சூழப் படைந்திருந்தார் என்ற போதும் அவனுக்கு நல்லது கெட்டதை சொல்லிக் கொடுக்க தகப்பன் அருகில் இல்லை. அவனைக் கண்டிக்க அவனது அண்ணனும் அருகில் இல்லை. தக

அழ மட்டும் தெரிந்த அவளுக்கு 👰 (She knows only crying) 😭

அழ மட்டும் தெரிந்த அவளுக்கு 👰

இன்பத்திலும், துன்பத்திலும், கோபத்திலும், எறிச்சலிலும், சோகத்திலும், வலியிலும் உடன் சார்ந்தோர் துன்பத்திலும் என அனைத்திற்கும் நீ அழ நான் எப்படி ஆறுதல் கூற... !

ஆண்டுகளாய் தேனீக்கள் சேர்த்து வைத்த கூட்டில் கல் எறிந்தார் போல நிற்காமல் கொட்டும் உன் கண்ணீருக்கு நான் என்ன பதில் கூற...!

எதற்காக இப்படி அழுகிறாய் பெண்கள் என்றாலே இப்படித்தானா இல்லை நீ மட்டும் தானா எத்தை முறை என்னை நானே கேட்க சில வேளை எரிச்சலும் கூட!

என்னை வேணுமானால் இரண்டு அடி அடித்து உதைத்துக் கொள் அழ மட்டும் வேனா என்ற என் கெஞ்சல் உனக்கு உற்சாகமாக உள்ளதோ..?

என்னுடைய சிறு அதட்டல் தாங்காது உடனே கண்களை கசக்கும் நீ வீட்டு வேலையும் கண்ணில் கண்ணீரும் எப்படி டி உன்னால் மட்டும் முடிகிறது என்ற கேள்விக்கு உன் புன்னகை தான் பதில் எனக்கு...! 

சில நேரங்களில் இரண்டு நிமிடத்தில் இயல்பு நிலை என அழுகைக்கும் உனக்கும் நெருங்கிய பிணைப்பு தான் நீ நினைத்த கனம் வருகிறதே...! 

சில வேளைகளில் உன்னழுகை தாங்காது என்மனமும் வலிக்கிறது இருந்தும் கண்ணீர் வரவில்லை துன்பங்களில் சுழந்து வளர்ந்ததினால் என்னவோ மறுத்து போன மனதும் உன்னழுகை பார்த்து வேகிறது!
உன் அழுகை வரம் தான் எனக்கு சில ஆனந்த வேளைகளில் நீ அழும் அவ்வளுகை நான் வேண்டுவது தான், கண்களில் கண்ணீரும் உதட்டில் சிரிப்பும் அப்படியே இன்னமும் என்னுள் பத்திரப்படுத்தி வைத்துள்ளேன் ! 

உன் கோபத்தை எத்தனை முறை மார்பில் தாக்கியிருப்பேன் உன்னை சமாதான படுத்த முற்படுகையில் கும்பமேளா போல எத்தனை எத்தை முறை என் மார்பில் உன் கை கொண்டு மத்தளம் கொட்டியிருப்பாய் வலிக்கவில்லை நினைவாய் அங்கேயே குடி கொண்டு உள்ளது ஒவ்வொன்றும் இருதய துடிப்பாய்... 

இத்தனை கோபம் உனக்கு ஆகாதடி என்ற என் வார்த்தையுடன் என் புஜம் கொண்டு உனை அணைக்க அண்ணாந்து நீ எனை பார்க்கும் அந்த பார்வை அதற்கு அந்த அடியே மேல் என்று தோன்றும் பல நூறு கண்ணகிகளை கண்டிருந்தேன் உன் கண்களில்..!

உன் தந்தை  இழந்த சோகம் தாழாது நான்கு நாள் என் மாரிலே கிடந்தாயே என்னுயிரே நானும் பாக்கியவான் தான் உன் தந்தை இடத்தை எனக்கு கொடுத்ததற்கு

என் தோளில் உனை சாய்த்து தேற்றுவதை தவிர வேறு ஏதும் நான் அறிந்திறவில்லை
நீ போதும் எனக்கு உன் குறும்புகளும் உன் கோபமும் உன் சிரிப்பும் உன் வெறுப்பும் உன் கனிசமும் உன் அரவணைப்பும் போதும் சகியே..!

எறும்பு கடித்தாலும் அழும் நீ நான் நிலைகுலைந்து தாங்காத சோகத்தில் வீழும் போது எல்லாம், நான் இருக்க எல்லாம் சரியாகிடும் என்ற குலசாமி வாக்கு போல உன் தோளில் எனை சாய்த்து தேற்றும் இந்த கம்பீர கருணையும் உன்னில் வெளிப்பட வியந்து பெண்ணியம் போற்றுகிறேன் 

அழ மட்டும் தெரிந்த உனக்கு....

பேரோளியிலிருந்து நான்
🍃🧘🍃

Comments

Popular posts from this blog

காதலன் காமனின் புதல்வன்

காரணம் உண்டு

வயதின் பராமரிப்பு செலவு

உங்கள் கருத்துக்களை இங்கே பதிவிடலாம் வலை தளத்தின் மேம்பாட்டிற்கு பயன்படும்.

Name

Email *

Message *